Skrzywienie boczne kręgosłupa

Nieprawidłowa postawa oraz bardzo rozpowszechniona deformacja kręgosłupa w postaci skoliozy stanowią jeden z istotnych, współczesnych problemów ortopedycznych, który często jest spotykany u dzieci. Choroba ta występuje bez objawów i bólu, a szczyt jej rozwoju przypada na okres dojrzewania.
Skolioza czyli skrzywienie kręgosłupa jest schorzeniem polegającym na zniekształceniu kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej i obrocie krążków międzykręgowych wokół własnej osi pionowej, co powoduje powstanie defektów kosmetycznych (nierówno ustawione barki, brak symetrii talii, nierówno ustawione biodra) oraz funkcjonalne zaburzenia pracy serca i płuc. Nie wszyscy rodzice mogą we właściwym czasie zwrócić uwagę na negatywne zmiany, które wpływają na układ szkieletowy dziecka, dlatego bardzo często skolioza wykrywana jest dopiero wtedy, gdy schorzenie jest już w ciężkiej postaci i może powodować progresję. W tym stadium rozwoju skoliozy leczenie zachowawcze jest niewystarczające, więc konieczna jest interwencja chirurgiczna. Jedyny sposób, który pozwala uniknąć stosowania radykalnych metod leczenia, w tym operacji, polega na profilaktyce i wczesnym wykrywaniu skoliozy. W związku z powyższym zaleca się wykonywanie regularnych badań dzieci.

Wyraz „skolioza” pochodzi od greckiego skoliosis i oznacza „skrzywienie”. Jej głównym objawem jest naruszenie symetrii ciała, polegające na tym że:

– jeden bark jest wyżej od drugiego;
– obojczyki są na różnych wysokościach;
– sutki nie są w jednej linii czyli są na różnych wysokościach;
– jedna łopatka może być położona wyżej i może wystawać z pleców bardziej niż druga;
– jeden pośladek jest jakby trochę wyżej;
– głowa jest ułożona asymetrycznie.

Aby zapobiec skoliozie i innym zaburzeniom ortopedycznym u dzieci, należy od wczesnego dzieciństwa zachęcać je do aktywności fizycznej, gdyż stanowi ona podstawę zdrowia. Jedną ze skutecznych metod, którą mogą stosować rodzice i która pozwala rozwijać zainteresowanie dzieci aktywnością ruchową jest pokazywanie tego na własnym przykładzie, gdyż wiadomo, że dzieci czasem zupełnie nieświadomie kopiują swoich rodziców. Odpowiednio dobrana aktywność ruchowa sprzyja racjonalnemu i wszechstronnemu rozwojowi dziecka. Nie warto stawiać tylko i wyłącznie na rozwój umysłowy dziecka, ponieważ jest on ściśle powiązany z rozwojem fizycznym dziecka.

“…Aby wychować dziecko na mądrego i szczęśliwego człowieka, ważne jest, żeby było ono zdrowe: niech biega, krzyczy, skacze, coś robi… niech ono ciągle będzie w ruchu….”
idee wychowawcze J.J. Rousseau

Prawidłowa pozycja ciała podczas siedzenia przy biurku
Biorąc pod uwagę, że bardzo często skolioza powstaje u dzieci w wieku szkolnym, prawidłowa pozycja ciała podczas siedzenia przy biurku czy w ławce jest bardzo ważna. Większość swojego czasu dziecko poświęca na uczenie się: w szkole podczas zajęć albo w domu podczas odrabiania lekcji. Oznacza to, że dłuższy okres czasu ono siedzi nieruchomo. Aby uniknąć rozwoju skoliozy, dziecko powinno prawidłowo siedzieć przy biurku:

– obie stopy powinny spoczywać płasko na podłodze;
– należy siedzieć prosto, a plecy powinny być oparte;
– należy unikać garbienia się i siadania na krawędzi krzesła;
– przedramiona mają leżeć na blacie, a łokcie powinny nieco wystawać poza jego brzeg;
– światło dzienne powinno padać z lewej strony dla dziecka praworęcznego, albo z prawej strony, jeżeli dziecko jest leworęczne.

W przypadku kilkugodzinnego siedzenia w ławkach czy przy stole należy od czasu do czasu zmieniać położenie stóp i nóg – wyprostowywać nogi w przód, aby one trochę odpoczęły, w związku z czym pod stołem powinno być więcej miejsca. Co dotyczy biurka, praktycznym wskaźnikiem dotyczącym jego wysokości jest wysokość zgiętego łokcia. Krzesło powinno mieć sztywną konstrukcję, a jego wysokość powinna odpowiadać długości podudzia dziecka. Od czasu do czasu dziecko powinno zmieniać miejsce, które ono zajmuje w klasie szkolnej.